Zgoda na sprzedaż alkoholu na min. 4 lata

Zgoda na sprzedaż napojów alkoholowych winna być wyrażona w uchwale, jednak musi uwzględniać przepisy, w tym ustawę o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

W związku z powyższym za niezgodną z prawem należy uważać uchwałę, która przewiduje zgodę na sprzedaż alkoholu na okres roku, a więc z naruszeniem ustawowych terminów dotyczących zezwoleń. Organy prowadzące postępowanie w sprawie zezwolenia obowiązane są badać, czy podmiot ubiegający się o zezwolenie legitymuje się m.in. wymaganą zgodą, a w sytuacji, gdy zgoda udzielona jest na okres krótszy niż terminy, na jakie wydaje się omawiane zezwolenia, odmówić jego wydania – wynika z wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 Ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. DzU z 2007 r. nr 70, poz. 473)m sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (czy też burmistrza bądź prezydenta miasta) właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży. Natomiast wedle art. 18 ust. 6 pkt 3 tej ustawy, jeżeli punkt sprzedaży będzie zlokalizowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym to do wniosku o wydanie zezwolenia należy dołączyć pisemną zgodę właściciela, użytkownika, zarządcy lub administratora budynku.

Jak wskazuje się zaś w judykaturze, wyrażenie zgody na sprzedaż napojów alkoholowych jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu i w związku z tym winno być wyrażone w uchwale podjętej przez właścicieli (zob. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13. Września 2012 r., III SA/Wr 183/12, LEX nr 1222438; wyrok WSA w Szczecinie z dnia 20 sierpnia 2008 r., II SA/Sz 369/08, LEX nr 507790; a także wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 czerwca 2006 r., VI SA/Wa 174/06, LEX nr 235301). Zaznaczyć przy tym należy, że powyższe uprawnienie wspólnoty mieszkaniowej do zajęcia stanowiska w sprawie sprzedaży alkoholu nie ma charakteru uprawnienia nieograniczonego i jak każda decyzja wspólnoty mieszkaniowej powinna być zgodna z przepisami prawa. W analizowanym przypadku – również z przepisami ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Jak już wyżej wskazano, jeżeli punkt sprzedaży będzie zlokalizowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, to do wniosku o wydanie zezwolenia należy dołączyć pisemną zgodę właściciela, użytkownika, zarządcy lub administratora budynku. W związku z tym organy prowadzące postępowanie w sprawie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych obowiązane są badać, czy podmiot ubiegający się o zezwolenie legitymuje się m.in. wymaganą zgodą uprawnionych podmiotów.

Jednocześnie, jak stanowi art. 18 ust. 9 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, zezwolenie wydaje się na czas oznaczony, nie krótszy niż cztery lata, a w przypadku sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży – nie krótszy niż dwa. W treści ust. 9 art. 18 ww. ustawy ustawodawca postanowił zatem, że zezwolenia na obrót napojami alkoholowymi są związane w czasie.

Ustosunkowując się do opisanych norm prawnych, trzeba stwierdzić, iż – z uwagi na związany charakter instytucji zezwolenia na obrót napojami alkoholowymi (uznaniowość występuje jedynie w sytuacji, gdy przy mniejszej liczbie miejsc w limicie niż wniosków o wydanie zezwolenia trzeba wybrać, który z wnioskodawców otrzyma zezwolenie) - organ zezwalający jest związany treścią art. 18 ust. 9 w zakresie czasu, na jaki przedsiębiorca może otrzymać odpowiednie zezwolenie. Instytucja terminu, czyli związania w czasie mocy wiążącej decyzji administracyjnej, jest atrybutem tegoż aktu administracyjnego (aktu stosowania prawa), dlatego należy przyjąć, że w przywołanych normach ustawowych ustawodawca określił terminy, na jakie można wydawać omawiane zezwolenia.

W związku z powyższym za niezgodną z prawem należy uważać uchwałę wspólnoty mieszkaniowej, która przewiduje zgodę na sprzedaż alkoholu w lokalach na okres roku, a więc z naruszeniem ustawowych terminów, na które są wydawane przedmiotowe zezwolenia (w przypadku w przypadku sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży – nie krótszego niż cztery lata). Zdaniem sądu, zaskarżona uchwała, przewidując zgodę na sprzedaż alkoholu w lokalach w karencji rocznej, narusza również interesy powódki jako właściciela lokali użytkowych, w których prowadzona jest działalność gastronomiczna.

Organy prowadzące postępowanie w sprawie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych obowiązane są badać, czy podmiot ubiegający się o zezwolenie legitymuje się m.in. wymaganą zgodą uprawnionych podmiotów. W sytuacji zaś, gdy zgoda udzielona jest na okres krótszy niż terminy, na jakie można wydawać omawiane zezwolenia, jego wydanie jest niemożliwe.

wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 7 listopada 2014 roku, sygn. akt I C 322/14